Śmierć rodzica to bardzo trudne doświadczenie. Niestety najczęściej wiąże się również z koniecznością zorganizowania pogrzebu i załatwienia wielu innych kwestii. Sprawy spadkowe często schodzą na dalszy plan – zwłaszcza że potrafią wywołać wiele negatywnych emocji w rodzinie. Aby uniknąć ewentualnych konfliktów, warto merytorycznie przygotować się do rozmów z bliskimi. Od czego zależy, kto dziedziczy dom po rodzicach? Czy dziedziczy się długi po rodzicach? Ile czasu jest na ewentualne odrzucenie spadku? Odpowiadamy na najczęstsze pytania związane z dziedziczeniem majątku po rodzicach.
W Polsce wyróżnia się dwa typy dziedziczenia majątku: dziedziczenie ustawowe oraz dziedziczenie testamentowe.
Dziedziczenie testamentowe ma miejsce, gdy zmarły pozostawia po sobie testament. Wówczas majątek przypada osobie wymienionej w testamencie. Jeśli jednak rodzic miał kilkoro dzieci, a majątek zdecydował się pozostawić tylko jednemu, pozostali potomkowie są uprawnieni do zachowku. Ile wynosi zachowek? W przypadku dorosłej osoby jest to połowa wartości spadku, jaki otrzymałaby, gdyby do skutku doszło dziedziczenie ustawowe, w przypadku osób małoletnich lub dorosłych, ale trwale niezdolnych do pracy – dwie trzecie.
Z kolei dziedziczenie ustawowe następuje, gdy zmarły nie pozostawia testamentu. W tym przypadku prawo ściśle określa kolejność, w jakiej spadek przysługuje poszczególnym członkom rodziny. Oznacza to, że dziedziczenie po rodzicach bez testamentu jest standardem – dzieci zmarłego (wraz z małżonkiem) zgodnie z prawem są pierwsze w kolejności do spadku po rodzicu.
Najbliższa rodzina zmarłego zaliczana jest do tak zwanej zerowej grupy podatkowej. Oznacza to, że jest zwolniona z podatku związanego ze spadkiem czy też darowizną. Do grupy tej zaliczają się: małżonek, wstępni (rodzice, dziadkowie itp.), zstępni (dzieci, wnuki itp.), rodzeństwo, ojczym, macocha czy pasierb. Dotyczy to również rodziny adopcyjnej.
Aby jednak nie zostać obciążonym podatkiem, należy złożyć oświadczenie nabycia majątku w urzędzie skarbowym w ciągu 6 miesięcy od momentu powstania obowiązku podatkowego.
Nie zawsze jednak spadek wiąże się z zyskami. Zdarza się, że rodzice pozostawiają po sobie długi. Co w takiej sytuacji? Jeśli spadkobierca nie chce odziedziczyć długów, musi odrzucić spadek. Można to zrobić w sądzie lub u notariusza. Szczegółowo opisaliśmy ten proces w tekście ‘Odrzucenie spadku – jak to zrobić?’. Warto pamiętać, że jeśli spadkobierca posiada potomstwo, ono również będzie musiało odrzucić spadek.
Dziecko adoptowane ma takie samo prawo do spadku, jak dziecko biologiczne – jeśli zostało w pełni przysposobione. Podobnie nie ma znaczenia, czy dziecko pochodzi ze związku małżeńskiego, czy też nie.
Schemat podziału spadku tylko pozornie wydaje się prosty – jeśli krewnych jest dużo, potrafi być bardzo skomplikowany. Ujmując rzecz najprościej, można jednak stwierdzić, że małżonek i dzieci spadkodawcy dziedziczą równe części majątku, jednak część przypadająca małżonkowi nie może być mniejsza niż ¼ spadku. Jeśli więc dzieci jest trójka lub mniej, wszyscy otrzymają po równej części majątku, jednak gdy dzieci się więcej – część przypadająca małżonkowi będzie większa. Przykładowo – gdy dzieci jest szóstka, małżonek otrzyma ¼ spadku, a każde z dzieci – 1/8.
Co w sytuacji, gdy spadkodawca pozostawia po sobie nieruchomość podzieloną pomiędzy kilku członków rodziny? Najpopularniejszym rozwiązaniem jest wówczas konsultacja z prawnikiem i doprowadzenie do porozumienia pomiędzy krewnymi, w wyniku którego jedna osoba wykupuje mieszkanie, spłacając należności pozostałym krewnym. Jeśli krewni nie są w stanie dojść do porozumienia, decyzję podejmuje sąd.
Aby otrzymać spadek po rodzicu, można złożyć specjalne oświadczenie przed sądem lub u notariusza. Warto to zrobić, jeśli spadkobiercy zależy na czasie. Jeśli jednak czas nie jest dla niego istotny, nie musi on robić nic – po upływie sześciu miesięcy następuje automatyczne przyjęcie spadku.